Alles wat je wilt weten over de beroemde vergeetcurve.

Je bent dolblij dat je zojuist een training hebt afgerond. Twee weken later, terwijl je de nieuwe competenties probeert toe te passen, blijk je alles te zijn vergeten. Komt dit bekend voor? 

De vergeetcurve, voor het eerst beschreven in 1885 door de Duitse psycholoog en pionier in het leerpsychologisch onderzoek Hermann Ebbinghaus, illustreert hoe kennis en vaardigheden na verloop van tijd verloren gaan als er geen poging wordt gedaan om ze te behouden. Verschillende elementen in het leren kunnen ertoe bijdragen dat de vergeetcurve begint, waardoor het geheugen na verloop van tijd minder goed wordt vastgehouden. Als je weet wat de belangrijkste factoren zijn, kun je de vergeetcurve bestrijden: 

• Gebrek aan herhaling en evaluatie: Zonder herhaalde blootstelling aan de geleerde informatie gaat het geheugen snel achteruit.
  💡 Regelmatige herhaling helpen het leren te versterken en vertragen het vergeten.

• Tijdsverloop tussen leersessies: Hoe langer het interval tussen leersessies, hoe meer informatie wordt vergeten. Het spreiden van leersessies kan helpen om het geheugen te versterken en de vergeetcurve tegen te gaan.

• Diepte van verwerking: Oppervlakkige verwerking van informatie, zoals uit het hoofd leren, zorgt ervoor dat de informatie sneller wordt vergeten.
  💡 Diepere verwerking, waarbij betekenisvolle verbanden worden gelegd met het lesmateriaal, verbetert de retentie op lange termijn.

• Interferentie: Nieuwe informatie kan interfereren met het onthouden van eerder geleerd materiaal (retroactieve interferentie) en oude informatie kan interfereren met het leren van nieuw materiaal (proactieve interferentie). Deze interferentie draagt bij aan het vergeten.

• Gebrek aan betekenisvolle context: Informatie zonder context of persoonlijke relevantie wordt gemakkelijker vergeten.
  💡 Door nieuwe informatie te integreren met bestaande kennis en het relevant te maken voor de leerling, kan het geheugen beter worden vastgehouden.

• Afwezigheid van actieve betrokkenheid: Passief leren (bv. luisteren naar lezingen zonder interactie) is minder effectief dan actieve leerstrategieën (bv. discussies, oefeningen, actieve toepassing) om informatie op lange termijn te onthouden.

• Stress en vermoeidheid: Hoge niveaus van stress en vermoeidheid kunnen de cognitieve functies en het vasthouden van het geheugen beïnvloeden.
  💡 Een stimulerende leeromgeving die stress minimaliseert en voldoende rust mogelijk maakt, kan helpen om het vergeten te verminderen.

• Overvloed aan informatie: Te veel informatie in één keer proberen te leren, kan de hersenen overweldigen en leiden tot meer vergeten.
  💡 Door het leren op te splitsen in hapklare brokken kan de informatie beter worden vastgehouden.

• Gebrek aan toepassing en oefening: Zonder mogelijkheden om nieuwe kennis en vaardigheden toe te passen en te oefenen, is de kans groter dat leerlingen vergeten wat ze hebben geleerd.
  💡 Praktische toepassing helpt het geheugen te versterken.

• Onvoldoende gebruik van geheugensteuntjes: ezelsbruggetjes en andere geheugensteuntjes kunnen het geheugen helpen verbeteren. Zonder deze hulpmiddelen kunnen leerlingen moeite hebben om informatie effectief te onthouden.

Om de vergeetcurve tegen te gaan, zijn onderwijsstrategieën zoals adaptief microlearning, herhaling met intervallen, leren op basis van beoordeling, betekenisvolle context en frequente herhaling essentieel. Deze methoden helpen het leren te versterken en het langetermijngeheugen te verbeteren.